Εκπαιδευτικό Σεμινάριο για το Ολοκαύτωμα ΙΙ

Μπορεί και πρέπει να συγκρίνουμε το Ολοκαύτωμα με άλλες γενοκτονίες; Μεταξύ ιστορικής μοναδικότητας, παραδειγματικότητας και γενεαλογίας του Κακού

Γιώργος Κόκκινος,

Καθηγητής Ιστορίας και Διδακτικής της Ιστορίας

ΠΤΔΕ του Πανεπιστημίου Αιγαίου

Διαγράφονται σήμερα τρεις τάσεις στην προσέγγιση του Oλοκαυτώματος σε σύγκριση με τις υπόλοιπες γενοκτονίες. Η πρώτη τάση εμμένει στην ιστορική μοναδικότητα του Ολοκαυτώματος με κύριο κριτήριο τη βιομηχανοποίηση της εξόντωσης των Εβραίων. Η δεύτερη τάση, χωρίς ωστόσο να αίρεται εξ ορισμού η ιστορική μοναδικότητα του Ολοκαυτώματος, θεωρεί αναλυτικά χρήσιμη και ηθικά επιβεβλημένη τη σύγκριση των γενοκτονιών, κρίνοντας ότι κατ’ αυτό τον τρόπο μπορεί να αναδειχθεί παραστατικότερα η παραδειγματική και άρα οικουμενική σημασία της εβραϊκής γενοκτονίας. Τέλος, η τρίτη τάση θεωρεί σχεδόν αυτονόητη τη σύγκριση των γενοκτονιών, κυρίως όμως των ποιοτικών τους χαρακτηριστικών και όχι τόσο των ποσοτικών. Ειδικότερα, εγγράφει το Ολοκαύτωμα σε μια μακρά αλυσίδα γενοκτονικών πρακτικών που σκιάζουν κατ’ εξοχήν τη νεωτερικότητα, με αποκορύφωμα την γενοκτονία των Εβραίων, η οποία νοείται ως κατάληξη μιας διαδικασίας συσσωρευτικής ριζοσπαστικοποίησης.